علیاکبر بن مهدی تابش اصفهانیعلیاکبر بن مهدی تابش اصفهانی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا علیاکبر تابش فرزند حاج میرزا مهدی، از ادبا و شعرای اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است. او از خاندان میرزا هادی بیدآبادی است که نسب آنان به میرزا مهدی اشتهاردی نویسنده عصر نادری و بانی مدرسه میرزا مهدی در بیدآباد میپیوندد. در حدود سال ۱۳۰۵ق در اصفهان متولّد شده و نزد فضلای اصفهان مقدمات علوم را آموخت. او در انجمن ادبی شیدا شرکت میکرد و در فنون شعر و ادب مهارتی به سزا و در سرودن شعر قریحهای توانا داشت. همچنین در ادبیات و ریاضی و سیاق ماهر بود. اشعارش در مجلّه دانشکده اصفهان به طبع میرسید. دیوان اشعار او حدود سه هزار بیت است. شعر زیر از اوست: "در نقاب زمردین زان غنچه پوشد روی خویش ••• تا چو گل بر باد ندهد آب و رنگ و بوی خویش" "میشود بازیچه دست حوادث همچو گل ••• غنچه گر بیرون گذارد پای از مشکوی خویش". ۲ - وفاتوی در روز ۱۵ شعبان ۱۳۷۰ق در طهران وفات یافت و در قبرستان شیخان قم مدفون گردید. [۱]
مهدوی، سیدمصلحالدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۲۲-۱۲۶.
[۲]
مهدوی، سیدمصلحالدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۵۶-۵۵۷.
[۳]
جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۱۰۵۷-۱۰۵۸.
[۴]
عریضی، حسین، نامه سخنوران سپاهان، ص۱۵۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۰. ردههای این صفحه : ادیبان اصفهان سده چهاردهم(قمری) | شعرای اصفهان قرن 14 (قمری) | مدفونین در قبرستان شیخان
|